… eentje waar ik altijd dankbaar voor zal zijn. Mijn man en ik hadden net een nieuw familielid geadopteerd, een border collie genaamd Aalto en drie weken nadat wij hem in huis hadden genomen, werd hij snel en drastisch ziek. Binnen 3 dagen ging hij van een lichte hoest naar neurologische samentrekkingen, zich onthouden van eten en drinken, verminderde darmbewegingen en extreme gebrek aan energie. Zijn ademhalingssysteem, spijsverteringsstelsel en neurologische systemen waren binnen enkele dagen ernstig aangetast. Ik nam contact op met Manon nadat ik hem naar de dierenarts had gebracht en werd verteld dat er niets aan gedaan kon worden om hem te helpen – dat het misschien het beste is hem in te laten slapen. Manon hielp mij en mijn man uit onze eigen hoofden van wanhoop en angst te komen (die energieën waren niet nuttig voor het genezingsproces van Aalto omdat hij kan voelen en aanvoelen waar wij mensen ook doorheen gaan). Manon had snel een sessie met hem na ruimte tussen haar afspraken gemaakt te hebben. Na de eerste sessie begon Aalto meer te eten en drinken en deed hij weer zijn behoeftes. De tweede sessie was hij in staat om op te staan en rond te lopen voor korte periodes van tijd. De derde sessie werd Aalto’s spirit verlicht; hij had een gevoel van vastberadenheid, geloof en een volledige verschuiving in energie. Hij begon te geloven dat hij kon genezen en ook genas, vooral omdat hij het verdiende om te genezen. Gedurende deze hele gezondheidscrisis was Manon kalm, liefdevol en ondersteunend, gaf zij begeleiding en aanmoediging, evenals buitengewone helende sessies waar opmerkelijke veranderingen te zien waren na de sessie.

We zochten ondertussen naar aanvullende ondersteuning van de medische gemeenschap voor Aalto-2 van de 3 dierenartsen vertelde ons dat euthanasie onze enige optie was, omdat ze hadden vastgesteld dat Aalto het Distemper-virus opgelopen had (een ziekte waarvan ze dachten dat het ‘ongeneeslijk’ was en fataal) -Manon voelde dat het niet Aalto’s tijd was om te gaan en hij zou dit overleven – haar geloof hielp Chris en ik te volharden en bleven zoeken naar andere dierenartsen om te helpen. De derde arts naar wie we hem toe brachten, opperde een levensreddende operatie die een genezingspercentage van 60% had (het ziekteverwekkende virus uit de systemen van het lichaam verwijderen). De medische staf was verbaasd dat Aalto nog leefde, aangezien het al 3 weken geleden was dat het virus aanvankelijk begon. Ik weet dat de Thetahealing van Manon hem in gang heeft gehouden, ondersteund en in leven heeft gehouden totdat een medische behandeling kon worden gepresenteerd. Het is nu 2 maanden geleden dat deze evenementen plaatsvonden en Aalto is helemaal opgeleefd. Hij doet zijn arts verwonderd versteld staan. heeft de kansen volledig verslagen en geniet van het leven. We zijn enorm dankbaar voor het feit dat Manon binnentrad, de energie in ons huis verschuift naar positiviteit en liefde, en een cruciale rol speelt in het genezingsproces van Aalto. Niet alleen is hij fysiek verbeterd, maar ook is zijn emotionele staat merkbaar meer op zijn gemak. Hij had verlatingsangst als we het huis verlieten of zelfs naar huis gingen, huilend en op- en neer lopend totdat we terugkwamen – nu is hij kalm, ontspannen en op zijn gemak, wetend dat hij veilig is en altijd bemind en gesteund.”